Vaak wensen cursisten voor zichzelf dat ze beter worden in Timemanagement. Ze weten niet waarom het vaak zo moeilijk is om een planning aan te houden. Waar heeft dat mee te maken?
Telkens weer blijkt dat de ene persoon een voorkeur heeft om taken te plannen in de vorm van dingen doen.
Terwijl de andere persoon de voorkeur heeft om taken te plannen die met mensen te maken hebben.
Er blijkt een duidelijk verschil in opvatting als het gaat om deze voorkeuren voor plannen.
We spreken daarom van een dingenparadigma of een mensenparadigma.
Een dingenparadigma
Plannen vanuit een ‘dingenparadigma’ betekent dat het uitvoeren van een planning puur om de efficiency wordt gedaan.
Een dingenparadigma passen we toe bij het uitvoeren van taken die met ‘dingen’ te maken hebben, zoals e-mails wegwerken.
Een mensenparadigma
Bij plannen vanuit een ‘mensenparadigma’ staat de visie waarmee de planning wordt uitgevoerd centraal.
In dit geval wordt de boventoon gevoerd door het opbouwen van relaties, ontwikkelen van gezamenlijke visie en het helder krijgen van verwachtingen.
Een mix?
Het blijkt dat Timemanagement makkelijker en plezieriger is wanneer het berust op een mix van het mensenparadigma en het dingenparadigma.
Hoe plan je meestal?
Vanuit welke van beide paradigma’s plan je meestal? Of ben je al geneigd een goede mix te maken?
Een voorbeeld:
Astronauten hebben een strak schema waar ze zich aan moeten houden.
Zij zijn niet allen verantwoordelijk voor het onderhouden van het ruimtevaartuig.
Maar ook voor het doen van belangrijk wetenschappelijk onderzoek.
Het strakke schema wordt vanaf de aarde in de gaten gehouden en aangepast.
Zodat ze hun doel halen: wetenschappelijk onderzoek doen.
De gezondheid van de astronauten staat op nummer één. Ze worden vooraf gescreend en tijdens de ruimtevaart hebben ze gesprekken met een psycholoog. Op basis van dit ‘mensenparadigma’ wordt de planning van het ‘dingenparadigma’ gemaakt. Hier is duidelijk sprake van een mix!
